Bazı/

Kim vurduya gittim, döneceğim...

İnsanlar bir garip. Bu aralar deneylere verdim kendimi. On beş dakikalığına ödünç aldığım bilgisayarda girdiğim tüm siteleri silip porno sitelerini bırakıyorum. Sahibi bu konuda tek kelime etmiyor. Günlük dans derslerim sırasında küfürün serbest olduğunu söylüyorum. Kimse gerekli yerlerde bile küfür etmiyor. Sonr... Devam edeceğim.

Neey?

Uyurken rüya görmeye başlıyorum. Rüyayı görürken kendime "Ama ben rüya görmek istemiyorum, uyuyacağım!" diyorum. Bunu der demez uyanıp, rüya gördüğüm için kendimi azarlıyorum, kafamı toplamaya çalışıyorum. Sabah da dayak yemiş halde uyanıyorum. Bu ne yaa? Bi uyku problemli, hastalıklı bir şey olmam eksikti...

Unutkanlık

Aklıma takılan, üzgün olduğum, beni rahatsız eden hiçbir şey yoktu. Peki üç aydır düzenli saatlerde, rahat yatağımda her zamanki gibi uyumama rağmen şiş gözlerle, bir damla uyku uyumamışcasına, dinlenmemiş bir beyin ve vücutla yaşamamın tek nedeninin aklıma bile gelmeyen minicik bir vicdan azabı olduğunu nasıl anlayabilirdim? Kendini kendine kapatmak böyle bir şey olsa gerek...